Urticina – Wybujała kolonia polipów o niezwykłej regeneracji!
Świat mórz i oceanów skrywa w sobie nieskończoną różnorodność gatunków, od majestatycznych wielorybów po mikroskopijne organizmy planktonowe. Wśród tej fascynującej fauny znajdują się również Anthozoa – grupa zwierząt morskiej, które obejmuje zarówno koralowce, jak i meduzy. Dzisiaj skupimy się na jednym z mniej znanych przedstawicieli tej grupy – Urticina, gatunku polipów o niezwykłej zdolności regeneracji.
Urticina, znana również jako “common sea anemone” lub “purple anemone”, to gatunek bezkręgowców należący do rodziny Actiniidae. Zamieszkuje wody przybrzeżne regionów północnego Atlantyku, w tym Morza Północnego i Bałtyckiego. Charakteryzuje się stonowaną kolorystyką, zazwyczaj fioletową lub brązową, z jasnymi plamkami na powierzchni ciała.
Wygląd zewnętrzny
Ciało Urticina przypomina stożek zakończony koroną ustną otoczoną wieńcem długich i cienkich czułków. Czułki te są pokryte specyficznymi komórkami zwanymi nematocytami, które zawierają jad służący do paraliżowania ofiar. Długość polipa może sięgać nawet 10 cm, choć zazwyczaj są mniejsze, osiągając od 2 do 5 cm. Urticina przytwierdza się do podłoża za pomocą dysku zwanego podstawką. Podstawka ta umożliwia polipowi stałe siedzenie na kamieniach, skałach lub piasku, z którym tworzy silne połączenie dzięki wydzielaniu specjalnej substancji klejącej.
Tryb życia i odżywianie
Urticina jest drapieżnikiem, który poluje na małe organizmy takie jak skorupiaki, ryby, mięczaki i inne polipy. Jej czułki reagują na ruch w otoczeniu, a jad zawarty w nematocytach pozwala na szybkie obezwładnienie zdobyczy. Po złapaniu ofiary, Urticina transportuje ją do jamy ustnej za pomocą czułków. Następnie następuje proces trawienia wewnątrz ciała polipa, gdzie enzymy rozkładają tkanki zdobyczy na małe cząsteczki.
Tabela 1. Podsumowanie sposobu odżywiania Urticina:
Cecha | Opis |
---|---|
Typ drapieżnika | Aktywny (polowanie) |
Metoda polowań | Złowienie ofiary za pomocą jadowych czułków |
Źródła pożywienia | Małe organizmy morskie: skorupiaki, ryby, mięczaki i inne polipy |
Reprodukcja
Urticina rozmnaża się w sposób zarówno płciowy, jak i bezpłciowy. W przypadku rozmnażania płciowego, polipy wytwarzają gamety (komórki rozrodcze), które uwalniają do wody. Zapłodnienie następuje w wodzie, a powstałe zygoty rozwijają się w wolno pływające larwy. Larwy te ostatecznie osiedlają się na dnie morskim i przekształcają się w polipy.
Urticina może również rozmnażać się bezpłciowo poprzez podział, tworząc nowe osobniki genetycznie identyczne z matką. Ten sposób reprodukcji pozwala im na szybką kolonizację nowych siedlisk.
Ciekawostki
- Urticina wykazuje niezwykłą zdolność regeneracji – nawet niewielki fragment polipa może odtworzyć całe ciało!
- Polipy te mogą zmienić kolor w zależności od warunków środowiskowych, co pomaga im w kamuflażu.
Ochrona
W porównaniu do innych gatunków zwierząt morskich, Urticina nie jest zagrożona wyginięciem. Jednakże zmiana klimatu i zanieczyszczenie wód morskich mogą mieć negatywny wpływ na populacje tych polipów.
Dbanie o zdrowie ekosystemów morskich jest niezwykle ważne dla zachowania różnorodności biologicznej. Urticina, choć niewielka, jest ważnym ogniwem łańcucha pokarmowego w środowisku morskim.